Dag 3 van de tour

(geschreven op 18/07/2016)

Zoals eerder al gezegd hebben we een vol programma maar vandaag reizen we door het Kruger Park van Zuid-Afrika naar Swaziland, dus in de truck/camper genoeg tijd.
Wat hadden we gisteren geluk; de bushwalk (met begeleiders lópend door het Kruger Park) van 06.00 was vol. We mochten hem om 08.00 starten, dus konden ook heerlijk in het licht met een zonnetje ontbijten. Het ontbijt is trouwens iedere morgen anders: een soort van crackertjes, dan weer pannekoejes, dan boterhammen, een eitje.. Tara de chef doet goed haar best:).
We vertrokken een Afrikaans half uurtje later maar dat mocht de pret niet drukken. De ene begeleider was zegmaar een flinke jongen, conditie leek niet erg top dus we hoopten dat de man waar we op aan het wachten waren een fitte zou zijn. Na een half uur kwam er een man die naar verwachting al even met pensioen was (we moesten denken aan de vader van Jane, van de Tarzan en Jane film), he nog niet onze begeleider dachteb we maar... verrassing: dat was hem dus wel!
Achteraf heel erg blij dat hij mee was, de man wist ons zoooveel te vertellen over hoe de dieren leven, de sporen, gewoontes en de sporen van het nachtleven in de safari goed uitleggen. Het is heel bijzonder dat je gewoon onderdeel bent en echt in het gebied van deze dieren bent. Maargoed de poort ging open em toen kwamen de regeltjes van de papa van Jane: geen enkel geluid, ("i need my ears to hear the sound, like eating ankmals we can't see or something like that, so DONT MAKE NOISE"), we roepen niet, als er iets is zeggen we psstt (dat is een meer dierlijk geluid), we blijven in een rij achter elkaar (als je er van afwijkt zien de dieren je als de zwakste en pakken ze jou als eerste), als je een dier tegenkomt, blijf ze dan aankijken en beweeg absoluut niet. Er waren nog wat regeltjes maar dit waren wel de belangrijkste. Ohja; in een voertuig ben je heel veilig, dat zien de dieren als iets groots bewegends en dus niet als bedreiging, mensen zijn maar rare dieren met twee benen die onverwachte bewegingen maken en dus gevaarlijk, een bedreiging voor de dieren.Toen kreeg Anne het een klein beetje benauwd en realiseer je je dat je gewoon echt met een olifant, hyena, wild zwijn, vogeltje, leeuw enzovoorts kan tegenkomen, naast je. Maargoed strak doorlopen, geen geluid en eigenlijk hopen dat je niks tegen komt haha (eigenlijk doe je het daarvoor natuurlijk maar op zo'n moment..).
Goed, daar gingen we; op naar de wilde dieren met papa Jane (professor Archimedes Q. Porter). Het eerste half uur vooral spoorzoekertje gedaan met zijn 8en strak in een rij. Daarna langzaam wat meer ontspannen, een tijd niets gezien, behalve sporen van bijna ieder dier en verklaring van de drollen. Na een half uurtje ongeveer wat Impala's gezien. Ineens zei Nico, de flinke vent, "pssst" en wees een stukje in de verte. Meneer Porter had natuurlijk meteen gezien dat daar een kudde olifanten stond (toen bevonden we ons ineens in Jungle Book#'zet je beste beentje voor, want een olifant gaat door'). Meneer Porter had er flink de pas in, hij liet zijn verhaal over de neushoorntoilet achterwege want: "we moeten snel zijn, olifanten verplaatsen zich snel". Deze man bleek toch nog best conditie te hebben. Bang om de rij te verliezen sprinten we achter meneer Porter aan. En jawel; daar stond ineens een kudde olifanten heel dicht bij ons: mannetjes, vrouwtjes, baby's, echt heel mooi! Ongeveer een half uur staan kijken naar de kudde zo dichtbij, echt ongelooflijk..

Na de bush walk terug naar het kamp om vervolgens de panorama route te doen die dag. Tijdens de panorama route veel verschillende mooie plekjes gezien; Gods Window, Blyde river canyon, Bourke's Luke potholes. Daar werd eigenlijk niet veel verteld: we hebben hele mooie fotos gemaakt en de rest opgezocht in de bus;). Aangezien de beschrijving van de bush walk ietsie lang is geworden zullen we daar niet verder op in gaan.

(fotos komen later, ook die van het luipaard papa Bert, maar we hebben nu zo weinig internet)