Dag 9 Drakensberg

Na het ontbijt en een (koude)douche zijn we met zijn allen naar de berg gegaan van waarvandaag de hike start. We konden kiezen uit drie soorten: de 'easy', de 'medium' en de 'long' hike. Er waren maar 3 mensen die de lange hike deden, waaronder wij twee. De rest koos voor de medium. Er was een klein probleempje: Tara had last van haar rug en zou met de lange hike mee gaan. Ze bleef bij het kamp, maar dat had als resultaat dat de groep voor de lange hike, wij dus, geen leiding had. Ohja en we moesten de bushman painting skippen, het zou 6 tot 7 uur duren.. Allemaal argumenten van Lois om toch met de mediumwalk mee te gaan, maar we laten ons niet kennen. Pike werd door Lois als leider aangewezen en moest zorgen dat we allemaal weer terug kwamen voor het donker (we vertrokken om half 10 in de morgen). Wij volgehouden en mochten dus toch gaan; de groep heeft ons afgezet. Toen we uit de bus waren had Lois nog een paar laatste regeltjes 1. jullie moeten je inschrijven voordat je naar boven gaat en uitschrijven als je weer terug bent, als je voor de avond niet terug bent dan sturen ze een helikopter om je te zoeken. 2. je moet niet alleen voor je kijken maar ook naast je in de bergen omdat er vaak slangen zijn die vanuit de struiken komen. 3. als je baboons (apen) tegen komt, dan moet Anne stil blijven staan en Arjan (Nederlandse man van onze leeftijd) en Pike hem wegjagen, ze vallen altijd de vrouwen aan omdat ze denken dat die het eten hebben.
Dat de vrouw het eten heeft was in dit geval zeker niet zo: Pike heeft de hele weg alles gedragen!

Nou, na de laatste regeltjes begonnen we onze 6uur hike. De eerste10min waren flink pittig: stijl omhoog, dun trapjes. En ohja we hadden een kaartje mee gekregen voor de weg. Haha hier stonden denk ik alleen de grote paden en rivieren op, hij was niet erg gedetailleerd zegmaar. Ook konden we niet zien hoe lang en ver iets was maar.. Dat zou duidelijk zijn door het pad. Na een tijdje moest er een houten brug zijn, daar moesten we overheen en dan wees het zich wel vanzelf. Net voor de houten brug ging het eventjes fout maar we hebben hem gevonden. Daarna was er inderdaad een soort pad. Het leek er op alsof niet veel mensen het pad namen; we moesten echt door het hoge naja soort van gras. Stukjes door gebied met veel bomen waar het kouder was, afgewisseld met stukken 'open berg', ook soms vlak langs het randje. Het ging eigenlijk vrij vlotjes, na 2 uur waren we al bij het eindpunt. Daar konden we nog in een soort grot: wij niet te beroerd en die grot in natuurlijk. Dat was ook erg mooi: helder water wat een beetje stroomde. De rivier stond droger dan normaal aangezien het al twee jaar niet veel heeft geregend. (de voorspellingen geven aan dat het vannacht en morgen gaat regenen) Omdat de rivier al zo lang droog stond en er maar een klein beetje water overal stroomde konden we terug een heel stuk over de droge stenen van de rivier heen hoppen. Op een gegeven moment kwamen we op een punt waar we de kans hadden weer terug op het pad te komen. De weg was heen en terug hetzelfde. We besloten om niet het pad terug te nemen maar over de stenen van de droogstaande rivier terug te gaan, het pad liep daar tenslotte ongeveer langs. Dat ging de eerste 20 minuten wonderbaarlijk goed en vrij vlot (toen dachten we nog dat we zelfs nog sneller terug waren). Na een tijdje bleek het iets lastiger: minder grote en meer kleine steentjes, het water ging wat meer stromen en ondanks dat de beperkte gps en de niet zo gedetailleerde kaart wel leken te kloppen, had vooral Anne een beetje twijfels of we wel goed gingen.. Ohja haha we hebben het trouwens niet allemaal droog gehouden: soms zat er wel eens een steentje los waar je dan iets te enthousiast op sprong (omdat dat al even zo goed ging) en dan lag je in het water. Na drie uur onze enkels, evenwicht en balans heel goed te hebben getraind, waren we nog steeds niet bij de houten brug die volgens onze theorie de droge rivier moest kruisen.
Op een gegeven moment leek het pad wat dichter bij de rivier te komen. Pike klom een flink stijl stukje de berg op om dit te checken en jahoor: daar was het pad! Volgende uitdaging was; hoe kwamen we alle drie daar boven?! Pike had mij naar boven getrokken een soort van en Arjan bleek ook gemakkelijk naar boven te klimmen. Alle drie weer terug! Uitgeschreven bij de man zodat ze niet voor niets met de heli gingen zoeken.

Deze nacht hebben we in het wc/douchehok geslapen in plaats van in de tent; het zou gaan regenen en de volgende morgen weer km 05.30 ontbijt. We hebben de matrasjes in het gebouwtje gelegd, de lampen er uit gesraaid en vroeg weer opgeruimd; heerlijk droog en warm geslapen! De volgende dag een lange tocht naar Lesotho (waar we toch maar gaan upgraden naar accomodatie als dat kan, zelfs de leiding geeft aan dat ze daar niet in een tent gaan slapen..).